Blind geproefd

Dat wij niet enkel eten met onze mond, maar ook met onze ogen, is al langer geen geheim meer.

De televisieprogramma’s ‘Blind gekocht’ en ‘Blind getrouwd’ zetten me tot nadenken. Zo kwam ik op het idee om ‘Blind geproefd’ uit te testen in ons woonzorgcentrum. Ik was benieuwd in hoeverre de smaakpapillen van onze bewoners hen konden helpen bij het blind proeven van verschillende zaken.

Een gezellige bende zat op maandag 8 juli en maandag 15 juli ietwat nieuwsgierig rond tafel. Wat gingen ze voorgeschoteld krijgen? Zouden ze de smaken herkennen? Wat werd van hen verwacht?

Na een korte uitleg gingen we van start. Telkens twee bewoners kregen een blinddoek aan. Aangemoedigd door de andere bewoners, gaven ze luidop hun bevindingen door. Verschillende smaken waren duidelijk herkenbaar: peper, zout, mosterd, porto, advocaat, tomaat, choco… Andere smaken totaal niet. Zo lijkt het niet zo evident om een geplettte banaan, smeerkaas, een peer, een boterham in stukjes… te herkennen.

Onze bewoner Maurice liet twee personen proeven van ‘smout met kaantjes’, iets wat hijzelf duidelijk nog weet te appreciëren.

Naar aanleiding van deze proeverijen kwamen de tongen pas echt goed los! Er werd smakelijk verteld over alle lekkernijen van vroeger: darmen, poten en oren,…Er werd met zoveel overtuiging over verteld dat ik er bijna zin in kreeg!

Het was bovendien een activiteit waarbij niet enkel goed werd geproefd en nagedacht, maar ook vaak gelachen. De grimassen die onder andere werden getrokken bij het proeven van mosterd en peper, zorgden voor hilarische momenten bij de andere bewoners!

Een activiteit die zeker voor herhaling vatbaar is.

Christine De Smaele